Trebnitz, miejscowość położona we wschodniej części Brandenburgii około 60 km od Berlina, może pochwalić się ponad 780‐letnią historią. Miejscowość wzięła swój początek od fundacji ziemskiej Henryka Brodatego na rzecz śląskiego zakonu cystersów w Trzebnicy w 1224 roku. Pierwsza wzmianka o Trebnitz pochodzi zaś z 1244 roku. Na przestrzeni lat Trebnitz doświadczało zmiennych kolei losu. Miejscowość tę niszczyły m.in. najazdy Husytów z 1432 roku i oddziałów cesarskich podczas wojny trzydziestoletniej.

Znaczący rozwój gospodarczy wioska zawdzięcza budowie Królewskiej Pruskiej Kolei Wschodniej (Königlich-Preußische Ostbahn) w 1867 roku oraz prawie że równocześnie rozpoczętemu w tej okolicy wydobyciu węgla. Trebnitz zostało wówczas rozbudowane jako centralny punkt komunikacji pasażerskiej oraz transportu towarowego w regionie. Podczas ofensywy na Berlin w roku 1945 oraz walk o Reichsstraße 1 i Kolej Wschodnią, zniszczeniu uległa większa część wioski. Pomimo zniszczeń, po zakończeniu II Wojny Światowej ponad 550 uchodźców i wypędzonych z niemieckich terenów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej znalazło tu schronienie.

W 1946 roku także w Trebnitz przeprowadzono reformę rolną. I tak w 1951 roku utworzono tutaj Stację Maszynowo‐Traktorową, z której później powstała siedziba Powiatowego Zakładu Agrotechniki. W 1956 roku w Trebnitz odbyła się kolektywizacja rolnictwa poprzez założenie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej z siedzibą na terenach byłego majątku.

Sama miejscowość Trebnitz po zjednoczeniu Niemiec wpierw stanowiła samodzielną jednostkę terytorialną, a od 13.02.2002 roku administracyjnie przynależy do miasta Müncheberg.