Celem serii wywiadów jest umożliwienie różnym stowa-rzyszeniom, inicjatywom i fundacjom przedstawienia swojej pracy oraz zapewnienie wglądu w różnorakie obszary polsko-niemieckiej pracy edukacyjnej. Tym razem rozmawialiśmy z panią Igą Kamocką z Polskiej Fundacji Roberta Schumana.
Wywiad przeprowadził Nikolaus Teichmüller.
NT: Proszę krótko przedstawić Pani Fundację oraz jej cele.
IK: Nazywam się Iga Kamocka i reprezentuję Polską Fundację im. Roberta Schumana. Fundacja zajmuje się realizacją projektów, których celem jest zwiększenie zaangażowania obywatelskiego, partycypacji w życiu publicznym, w życiu społeczności lokalnej, ale też promowanie integracji europejskiej i dzielenie się doświadczeniami transformacji ustrojowej z początku lat 90. Fundacja powstała w 1991 roku z inicjatywy ludzi związanych z transformacją, m.in. Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego premiera wolnej Polski. Głównym jej celem do 2004 roku było przystąpienie Polski do Unii Europejskiej i uświadamianie ludziom, na czym Unia Europejska polega, wyjaśnianie jej idei.
NT: Z kim głównie współpracuje Pani Fundacja?
IK: Mamy dość szeroką grupę partnerów. Realizujemy różnorodne projekty, to z kim współpracujemy zależy od danego projektu. Są to szkoły, instytucje publiczne i europejskie, urzędy, także firmy prywatne, inne organizacje pozarządowe, think tanki itd.
Wiele projektów kierujemy do grup młodzieży, która ma zasadniczo mniejsze szanse na udział w podobnych projektach, czyli np. z mniejszych miejscowości, nie z województwa mazowieckiego. Staramy się również zmieniać naszych partnerów, ponieważ często do projektów zgłaszają się nam np. te same szkoły, z którymi już współpracowaliśmy. Wiemy, że szkoły te są super i świetnie się z nimi pracuje, ale robienie projektu z tą samą młodzieżą po raz piąty naprawdę mija się z jego celem. Są przecież szkoły, które nigdy nie miały takiej szansy. Oczywiście mamy także partnerów międzynarodowych. Współpracujemy z wieloma instytucjami europejskimi, chociażby dlatego, że zajmujemy się wolontariatem europejskim w ramach EVS (European Voluntary Service). Jesteśmy organizacją goszczącą, koordynującą i wysyłającą, czyli zarówno na co dzień w Fundacji pomaga nam dwoje wolontariuszy europejskich, wysyłamy polskich wolontariuszy za granicę jak i pośredniczymy przy przyjmowaniu zagranicznych wolontariuszy do polskich instytucji. Oczywiście realizujemy też projekty, które nie są skierowane stricte do młodzieży.
Organizujemy konferencje, międzynarodowe debaty, np. z Urzędem m.st. Warszawy ściśle współpracujemy przy okazji organizacji konferencji dotyczącej inteligentnych rozwiązań dla miast. Przy tej konferencji współpracujemy też z biznesem, który dostarcza inteligentne rozwiązania.
Współpracujemy też z innymi organizacjami po-zarządowymi i udzielamy się w kilku koalicjach, np. w koalicji „Masz Głos - Masz Wybór”, której celem jest pobudzanie ludzi do udziału w wyborach, czy w koalicji na rzecz samorządów uczniowskich, która ma uczyć samorządności i procedur demokratycznych od najmłodszych lat.
NT: Czy Pani Fundacja współpracuje z innymi organiza-cjami lub instytucjami z zagranicy? Jeśli tak, to z jakimi, jeśli nie, to czy mają Państwo jakieś życzenia, co do pozyskania partnerów kooperacyjnych?
IK: Współpracujemy na przykład z Europejską Akademią w Berlinie, z Domem Schumana w Scy-Chazelles we Francji, z „Youth Initiative Centre“ Gyumri w Armenii, z Centrum Informacji Europejskiej „Kreatyv” z Winnicy na Ukrainie, z hiszpańskim Nexes Interculturals de Joves Per Europa, z Fundacją Konrada Adenauera, która ma swoje przedstawicielstwo w Polsce, z organizacją Youth Education Centre „Fialta“ z Białorusi czy z albańską Beyond Barriers Association i wieloma innymi.
NT: Skąd Pani Fundacja pozyskuje środki na finansowanie swojej działalności?
IK: Fundacja Schumana realizuje projekty ubiegając się o granty, m.in. w ramach programu Erasmus+, Europa dla Obywateli, czy innych funduszy europejskich, stara się także o fundusze szwajcarskie czy norweskie. Oprócz tego współpracujemy z Fundacją Konrada Adenauera, która nas także wspiera finansowo. Staramy się też o fundusze warszawskie, a gdy realizujemy projekty w partnerstwie z miastem, to wtedy Urząd pokrywa część kosztów danego projektu. Poza tym staramy się też o sponsorów komercyjnych. Ostatnio realizowaliśmy również dwa dość duże projekty ze środków Parlamentu Europejskiego – grant uzyskaliśmy w konkursie. Staramy się zatem zdywersyfikować nasze źródła finansowania, bo gdy jednego źródła zabraknie, trzeba się przecież jakoś utrzymywać.
NT: I jeszcze ostatnie pytanie: Jeśli spojrzy Pani na rozwój procesu integracji europejskiej w Niemczech, nawet już w samym regionie przygranicznym, to na jakim etapie znajduje się obecnie nasze wspólne transgraniczne społeczeństwo obywatelskie, jakie sukcesy odnieśliśmy, gdzie widzi Pani jeszcze szanse na rozwój?
IK: Myślę, że Zamek ma większe doświadczenia, jeżeli chodzi o współpracę w rejonie przygranicznym i rozwój społeczeństwa obywatelskiego w Niemczech. W każdym razie, jeśli chodzi o dobry kierunek, to rozwój społeczeństwa obywatelskiego, to jest na pewno dobry kierunek.
NT: Czy ma Pani tutaj na myśli płaszczyznę narodową czy europejską?
IK: Ja powiedziałabym, że i na lokalnej i na europejskiej. Myślę, że są to te dwie płaszczyzny, na których najbardziej widać podejmowane przez nas działania. Czyli zaangażowanie ludzi w życie społeczności lokalnej, integracja lokalna i zainteresowanie się tym, co dzieje się w najbliższym otoczeniu – kształtowanie postawy obywatelskiej. Ale Schuman zajmuje się też promowaniem integracji europejskiej i wartości europejskich, więc również promowaniem bycia Europejczykiem, otwartości na innych, tolerancji, współpracy i jedności w różnorodności. I tak, nasi wolontariusze europejscy jeżdżą po szkołach. Obecnie mamy u nas dwie świetne dziewczyny: jedną z Rosji i jedną z Rumunii i to one obecnie jeżdżą po szkołach. Mają przygotowane prezentacje i dana szkoła czy instytucja może wybrać, o czym chciałaby z wolontariuszem porozmawiać. Zazwyczaj chcą posłuchać o kulturze danej osoby z innego kraju. Dziewczyny robią jednak także prezentacje o obywatelstwie czy o wolontariacie europejskim, mają więc różne pomysły. Ale najczęściej ludzie chcą jednak słuchać o kulturze.
NT: Bardzo dziękuję.